عشق شما چگونه عشقی است؟
از نظر استرنبرگ عشق مانند یک مثلث است و بهترین عشق به مثلث متساوی الاضلاع شباهت دارد. منظور این است که عشق سه عنصر دارد: صمیمیت، هوس، تعهد. عشق زمانی بهترین حالت را دارد که هر یک از این سه عنصر را تقریباً به طور یکسان شامل شود. چگونه فرد دیگری را دوست داریم؟ پاسخ استرنبرگ به این سوال چنین است؛ هشت نوع شیوه دوست داشتن وجود دارد، او این عدد را از ترکیب عناصر عشق بدست آورده است.
فقدان عشق: در این نوع رابطه هیچ یک از عناصر عشق حضور ندارد. این رابطه را در زندگی روزانه با افراد عادی داریم. اگر احساستان نسبت به شریک زندگی تان اینگونه باشد می توان گفت که رابطه شما در معرض خطر است.
همدلی: این احساس زمانی دست می دهد که هوس و تعهد به مقدار کم حضور داشته باشند اما صمیمیت در حد بالایی باشد. این احساس را معمولاً در در مورد دوستان صمیمی داریم.
وسوسه یا شور و شوق: چیزی است که ما را در جهت برقراری رابطه بر می انگیزد. شور و شوق از ویژگی های روابطی است که در آن ها هوس شدید است اما صمیمیت و تعهد در سطح ضعیفی قرار دارند.
عشق خالی: این عشق زمانی احساس می شود که تعهد قوی باشد اما هوس و صمیمیت در سطح پایینی قرار گیرند یا اصلاً وجود پیدا نکنند. این ویژگی اغلب در زوج هایی دیده می شود که مدت زیادی از ازدواج آن ها می گذرد، به خاطر بچه ها در کنار یکدیگر زندگی می کنند و می خواهند رابطه را، حتی اگر از نظر روانی و جسمی یکدیگر را ارضا نکنند، نگه دارند.
عشق رمانتیک: این عشق در بین زوج هایی مشاهده می شود که رابطه آن ها تا اندازه ای تازه است. هوس و صمیمیت شدید است اما زوج به اندازه کافی زندگی مشترک یا تجربه های مشترک ندارند تا متقابلاً احساس تعهد کنند.
عشق عاطفی: در این عشق، صمیمیت و تعهد شدید است اما هوس ضعیف است. این عشق بین زوج هایی دیده می شود که به مدت طولانی با هم هستند و از یکدیگر رضایت دارند، اما جاذبه جنسی آن ها از بین رفته است.
عشق ساده لوحانه: در این عشق، هوس و تعهد بالاست اما صمیمیت ضعیف است. عشق ساده لوحانه در زوج هایی دیده می شود که یک عنصر مشترک قوی دارند و به همین دلیل تصمیم می گیرند ازدواج کنند، حتی اگر یکدیگر را نشناسند. آن ها پس از آنکه نسبت به هم متعهد می شمون، احساس صمیمیت می کنند و گاهی هم احساس می کنند که یکدیگر را دوست ندارند.
عشق آرمانی: این عشق کامل، سه عنصر را به طور سخاوتمندانه د رخود جای می دهد. همانطور که استرنبرگ می کوید، رسیدن به این مرحله خیلی آسانتر از نگه داشتن آن است.