دامن دامن حکمت
مقدمه؛ حدّ خویش؛ بیم عاقبت؛ هنگامه ایجاد؛ زیر و زبر؛ دامان تُهی؛ پیچ و تاب؛ تار آمال؛ کنج لب؛ تلخ و شور؛ جذبه توفیق؛ چرخ مُقَوَّس؛ بال هما؛ مدّ شهاب؛ ره خرمن؛ بی بال و پر؛ برگ هستی؛ غم بسیار؛ بی خبریها؛ چشم کور؛ بینوا؛ کلید قفل؛ در عذاب؛ بن دندان؛ راه خانه؛ زنبور عسل؛ حریم قرب؛ بهار زنده دلان؛ دامن صحرا؛ قهر خدا؛ شاخ آهو؛ حصار عافیت؛ دایه بی مهر؛ و اصلِ دریا؛ آرمیدگی؛ دعوی عشق؛ گوشه گیری؛ خط استاد؛ آفتاب روح؛ قش و نگار؛ بی تامل؛ مشت خاک؛ شاخسار؛ کف گلچین؛ نا شناور؛ خوشه و خرمن؛ ناله مظلوم؛ کام دل؛ روشنایی؛ جان عاشق؛ سنگ و گوهر؛ حریم وصل؛ باد خزان؛ دل بیتاب؛ کاشانه؛ سبزی آب؛ خار و گل؛ چون الف؛ شوخ چشم؛ تار و پود؛ طفل خام؛ زبان لاف؛ طومار حیات؛ تاراج خزان؛ نخلِ کهنسال؛ خار و خس؛ خُمِ مَی؛ تخته تعلیم؛ قبای تنگ؛ عاشق بیباک؛ امدادِ خسیسان؛ خار خشک؛ عمر سبک سَیر؛ اندیشه سامان؛ آباد و خراب؛ موج سراب؛ تازیانه عشق؛ نِیمرس؛ بوی غارت برده؛ خاکساری؛ گذار سیل؛ آتشپاره